8 Maddede Nasıl Iyi Bir Yönetici Olunur?

Son 10 senede, genç ve dinamik şirket kurucularının Dünya’da artmasıyla, alıştığımız anlamdaki yönetici kavramı değişmeye başladı. Yönetici eskiden çalışanlarına uzak, kural koyan, esneklik tanımayan bir kişiyi aklımıza getirirken bugünün yöneticileri dinamik, esnek, çalışanlarıyla mesafesini koruyabilen ancak onlardan tamamen kopuk olmayan bir kişiyi akla getiriyor. Tabii, bu günümüz yöneticilerinin sürekli kendilerini yenilemesini de gerektiriyor. Günümüz yöneticilerinin ve gelecekte yönetici olmak isteyenlerin feyz alması için bu yazıda 8 Maddede Iyi Bir Yönetici Nasıl Olunur, onu açıklayacağız.

1. İyi yöneticiler inanılmaza inanırlar.

Çoğumuz kendimize olabilecek veya yapılabilecek hedefler belirleriz. Ancak iyi yöneticiler ve vizyoner liderler olmayanı düşleyip, çalışanlarına oraya nasıl gideceklerini gösterirler. Ve böylece iyi bir yönetici ile inanılmaza giden ve ulaşılan bir yolculuk yaşarsınız.

2. Kaos ve istikrarsızlıkta, denge ve düzeni görürler.

Beklenmeyen sorunlar, engeller ve krizler çoğu insanı korkutur, yıldırır ve yaptığı işi bırakmasına sebep olur. Ancak iyi yöneticiler bu kriz anlarını birer fırsat olarak görürler.

Örnek vermek gerekirse, şirket büyük bir müşteriyi kaybettiğinde, iyi bir yönetici yaşanan ilk paniğin ardından bu durumu daha önce denemedikleri bir pazarlama veya satış stratejisini başlatmak için bir fırsat olarak görüp, işleri tersine çevirebilir. Ya da tedarik zincirinde sorun çıkması, üretim ağında büyük bir değişiklik yapabilmek için iyi bir fırsat yaratır.

Kısacası iyi liderler, Çince’de ‘kriz’ kelimesinin, fırsat ve tehlike kelimelerinin birleşiminden meydana geldiğini bilir.

3. İyi yöneticiler duygularını göstermekte sakınca duymazlar.

İyi yöneticiler profesyoneldirler.

Ancak bu onlar için duygularını içlerine atmak ve çalışanlarına olan bitenle tutarsız tepkiler vermek değildir.

İyi bir yönetici, çok emek veren bir çalışanını takdir etmeyi, iyi bir netice karşısında sevinmeyi, ve gerektiğinde de endişe duymayı bilir.

Kısacası, iyi yöneticiler insanı insan yapan duyguları göstermekten çekinmezler. İnsanlıklarıyla birlikte gösterdikleri profesyonellik, çalışanları için de yol gösterici olur.

 4. İyi bir yönetici çalışanlarını olası çıkmazlardan korur.

Kötü yöneticiler işler ters gittiğinde çalışanlarını suçlarlar, ve “çürük elma”yı herkesin içinde parmakla gösterirler.

İyi bir yönetici ise işlerin ters gitmesi durumunda çalışanlarını korur, ancak sorun teşkil ettiğini düşündüğü kişilerle durumu konuşmak için birebir görüşür.

5. “Ben oldum.” havalarına girmezler.

İyi bir yönetici ne kadar başarılı olursa olsun, iş elini taşın altına koymasını gerektirdiğinde, elini taşın altına koyar.

“Ben buralardan çoktan geçtim.” gibi kibirli bir havaya bürünmezler. Gerektiğinde işin en temel kısmına kadar inip gözlem yaparlar veya katkı sağlarlar.

Dolayısıyla iyi yöneticiler asla kendilerini bir şeye müstehak hissetmezler. Çünkü bilirler ki, iyi sonuçlar herkesin katkısı ile ortaya çıkar.

 6. Ünvan ile değil, yetki ile yönetirler.

İyi bir yönetici titrinden dolayı başkalarını yönettiğini düşünmez, aksine, ona çalışanlarının verdiği yetki ve izin ile yönetici vasfını kazandığını düşünür.

İyi bir yöneticinin çalışanları da, patronlarının ünvanına değil, onun yeteneklerine ve kişiliğine rağbet eder.

7. İyi yöneticiler insani amaçlar da benimser.

İyi yöneticilerin amacı sadece şirketin büyümesini sağlamak ve belli kilometre taşlarını hayata koymak değildir. Çalışanlarında motivasyon, özgüven ve başarabilmiş olma hissini sağlamak da, onlar için kurumsal amaçları kadar önemlidir.

8. Popülizm ile değil, risk alarak ön plana çıkarlar.

Birçok yönetici belirli özellikleriyle ön plana çıkmak ister. Kimisi için bu giydiği kıyafetlerle, yaptığı ekstrem sporlarla, veya zamanın eğilimlerini yansıtan düşünsel destekçilikle yapılır.

Ancak iyi bir yönetici çoğu zaman, kimsenin rağbet etmediği düşünceleri ve eğilimleri savunarak veya hiç gidilmemiş bir yolu gitmeyi seçerek kendini ön plana atar. Onlar için risk almak belki popüler olmayan bir konuma düşmektir, ama yine de bunu benimsemekten çekinmezler.

Psk. Ayşe Canan Altındaş