Çocuğunuza Evlatlık Olduğunu Nasıl Söylersiniz?

Paylaş

 

Katy Mobley 3 günlükken, ebeveynleri onu evlatlık olarak aldıklarını yakın çevrelerine duyurmuştu. Başlangıçta kızlarına onu evlatlık olarak almalarının ne kadar iyi olduğunu söylüyorlardı. Katy’nin annesi Marilynn, “Katy eve geldiği andan itibaren, biz onun evlatlık olarak alındığını bilmesini istiyorduk.” dedi.

Katy şimdi 14 yaşında ve ebeveynlerine biyolojik ailesi hakkında sorular sormak konusunda kendini rahat hissediyor. Mobley ailesi de kendilerini evlat edinme konusunda konuşmaya dair rahat hissetmek için hazırlamışlardı.

Çocuğunuzla İletişim Kanalını Açık Tutun.Birçok uzman, bu konuda Mobley ailesi ile hemfikir; aileler çocukları ile bebeklik çağından itibaren evlat edinme konusunda açık bir iletişim kanalı açabilmeliler. Sonuçta, aile içinde sırların olmaması ve zor konuların bile kapsayıcı bir atmosferde konuşulabilmesi, çocukların kendilerine güvenen yetişkinler olmaları konusunda destekleyici olur.

Çocuğunuzun evlat edinilmiş olma durumunu algılayışı ve anlaması büyüdükçe değişebilir. Çoğu çocuk evlat edinildiğini 5 ya da 6 yaşına kadar tam bilinçli bir şekilde anlayamayabilir, fakat aile anlatmaya, çocuk da anlamaya hazır olduğu zaman çocuğun bu konuda şoka uğrama gibi bir durumu olmayacaktır.

Çocuğunuza evlatlık olduğunu nasıl söylersiniz?

  • “Evlatlık” sözcüğünü rahat konuşun. Kelimeyi, konuşmaların odak noktası olmadan, ama konuştuğunuz zaman yapay olmadığını hissettirecek biçimde düzenli kullanın. Böylece “evlatlık” kelimesi hem bir tabu olmaktan çıkacak, hem de çocuğunuzla ilişkinizin sadece tanımlayıcı bir parçası olacak.
  • Çocuğunuza hikayeler okuyun.Hikayeler ve masallar paylaşın. Çocuğunuza evlatlık edinme konusunda kitaplar okuyabilir ya da birlikte kendi hikayelerinizi yazabilirsiniz. Mesela Richard Gellerman 1 yaşındaki kızına öz anne-babası onu yeterince beslemediği için başka bir anne-baba bulan bir sincabın hikayesini anlatır. Bu tarz yaklaşımlar çocuğunuzun evlatlık edinme konusunu kafasında sembolik bir düzeye taşımasına ve konunun sadece kendisiyle ilintili olmadığını, evrensel bir durum olduğunu anlamasına yardımcı olur.
  • Bir anı defteri yaratın. Her detayı anlamasalar bile küçük çocuklar bebekken nasıl olduklarını görmekten ve kendi hayatlarının hikayesini dinlemekten hoşlanırlar. Katy Mobley 1 yaşındayken, annesi ona onu eve getirdikleri günkü fotoğrafları göstermişti.
  • Çocuğunuzu örnek alın. “Senin karnında mı büyüdüm” sorusu onun hamilelik ve doğum hakkında bildiklerini yansıtır. “Sen başka birinin, yani biyolojik annenin içinde büyüdün ve sonra bizimle yaşamaya geldin.” diyebilirsiniz. Çocuğunuz ilgilenmezse konunun üzerinde çok durmayın. Bazı noktalarda daha fazla şey öğrenmeye ihtiyaç duyacağına emin olabilirsiniz. Çocuklar insanın doğumu, büyümesi ve ölümü hakkında meraklandı mı nereden geldiği de dahil her şeyi öğrenmek isteyecektir.
  • Sabırlı olun. Çocuğunuz evlatlık olduğunu kabullense bile hamilelik ve doğum gibi kavramları anlayana kadar bunun ne anlama geldiğini anlamayacaktır. Bu yüzden çocuğunuz anlasa bile endişelenmenize gerek yoktur. Aynı soruları defalarca sorsa bile, soru sorması gayet doğaldır.

Çocuğunuzun evlatlık olduğunu başka kimler bilmeli?

Doktorlar: Çocuk doktoruna gidiyorsanız ve eğer elinizde varsa doktora çocuğunuzun biyolojik ailesinin sağlık kayıtlarını da götürün. Ayrıca doğumunda nasıl bakıldığını da doktora anlatın. İkisi de çocuğunuzun sağlığı açısında önemlidir.

Öğretmenler: Öğretmenlere ihtiyaç duydukları kadar çocuğunuzun hayatını anlatabilirsiniz mesela çocuğunuzun öğrenme bozukluklarına karşı genetik bir yatkınlığı varsa, çocuğunuzun eğitimsel ihtiyaçlarının karşılanması için öğretmenlerini bilgilendirin.

Aile ve arkadaşlar: Ancak çocuğunuz öğrendikten sonra onlarla bütün hikayeyi paylaşın.

Evlatlık Çocuğunuza Gerçeği Anlatma

Çocuğunuz evlatlık olduğu hakkında bir şeyler bilmek isterse, dürüst olun fakat her şeyi bir seferde açıklamaya çalışmayın. Büyüyünce bazı şeyleri anlatmak da iyidir, özellikle bu gerçek onu yaralayacak ya da kafasını karıştıracaksa. Sadece gerçek olmayan bir şeyi ona söylemeyin, çünkü daha sonra kendinizle gireceğiniz çelişki hem sizi hem de çocuğunuzu yaralar.

Yapın…

  • Çocuğunuza onun bir sorunu olmadığını ve biyolojik ailesinin ona bakamayacağı için onu evlatlık olarak verdiğini belirtin.
  • Evlatlık olma durumu kalıcı ise çocuğunuz onu bir gün bırakmayacağınız konusunda endişelenmez.
  • Çocuğunuzun biyolojik anne-babası ile konuşun.
  • Çocuğunuza duygularını aktarma konusunda destek olun.

Yapmayın…

  • Çocuğunuza sevilmediği için bırakıldığını söylemeyin, çünkü sizin de onu sevmediğiniz zaman bırakacağınızı düşünebilir.
  • Sizin onu seçtiğinizi söylemeyin, çünkü başka biri tarafından istenmediğini düşünebilir.
  • Biyolojik anne-babasını kötülemeyin. Onların da çocuklarınızla gerçek bir bağı var.
  • Çocuğunuzun evlatlık olduğunu hemen kavramasını beklemeyin; birçok çocuk 7 ya da 8 yaşında gösterdikleri duygusal reaksiyonlarla ebeveynlerini şaşırtabiliyor.

Çeviren: Mert Kobaş

Editör: Ayşe Canan Altındaş

Kaynak: Parenting.com

Facebook Yorumları
Paylaş

Yorum Yazın:

E-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.

Mobile Sliding Menu

Wordpress Social Share Plugin powered by Ultimatelysocial