Çocukluk Çağı Psikopatolojileri : Otizm Spektrum Bozukluğu
Otizm, Grekçe “autos’’ (self) kelimesinden türemiştir. İçe dönüklük ve bu nedenle insan ilişkisi kurmadaki güçlüğü temsil eder. Otizm, sosyal ve iletişim becerilerinin oluşmasını etkileyen bir gelişim bozukluğudur. Çocukluk çağına ait bu psikopatoloji, genellikle yaşamın ilk 3 yılında ortaya çıkar.
Otizm Spektrum Bozukluğu’nda Sıklıkla Görülen Özellikler:
- Sosyal etkileşimde eksiklik: Fark etmek için özel çaba gerektirmeyen sözel olmayan davranışlarda problemler. Örneğin, göz kontağı kuramama, ifade donukluğu ile sosyal ve duygusal paylaşıma karşılık vermeme, başkalarının düşüncelerini ve duygularını tahmin edememe.
- En az bir tip iletişim eksikliği: Konuşmada gecikme, diyaloğu sürdürmede zorlanma, kalıplaşmış ve tekrarlayıcı dil (echololia), –mış gibi yapamama, mecazi ifadeleri anlamakta güçlük
- Sınırlı ve yineleyici ilgi, davranış ve etkinlikler: Tekrarlı ve kalıplaşmış davranışlarda bulunma (örn: öne geriye sallanma, kafasını yer vurma), aynılık isteği; belli oyuncaklarla oynama (örn: arabaları sıralama), olmadığında direnç gösterme.
- Duyusal hassasiyet: Fiziksel temastan kaçınma, gürültüye tahammül edememe, sadece belirli dokudaki giysileri giyme
Otizm Spektrum Bozukluğu’nda Tedavi:
Otizm spektrum bozukluğu’nda uygulanan tedaviler bireyin çevresine olan adaptasyonunu artırmayı ve var olan durumu yönetme becerilerini geliştirmeyi amaçlar. Çoğunlukla ilaç tedavisi, özel eğitim, iş-uğraş terapisi ve duyu bütünleme terapisinden oluşan çoklu tedavi şekli tercih edilir. Ancak bizim kliniğimizde uyguladığımız psikanalitik oyun terapisi ile de spektrumda yer alan çocukların yoğun bir çalışma sonunda, sosyal iletişim, okula adaptasyon ve aile bireyleri ile iyi geçinme konularında oldukça ilerleme kaydettikleri gözlemlenmiştir.
Otizm Spektrum Bozukluğu başlığı altında yer alan ancak otizmle karıştırılabilen diğer gelişimsel bozuklar:
-
Asperger Sendromu
Asperger Sendromu, Otizm ile pek çok ortak özelliğe sahiptir. Ancak bu sendromda sosyal etkileşim, sözel iletişim ve dil gelişiminde ciddi yetersizlikler görülmez. Öz-bakım ihtiyaçlarını karşılayabilirler, dar bir ilgi alanları vardır ve konuşmaya zamanında başlarlar.
2. Çocukluk Dezintegratif Bozukluğu
Bu çocuklar ilk 2 yılda normal gelişim gösterirler, sonrasında aşağıdaki alanların 2 veya daha fazlasında önceden kazanılmış olmalarına rağmen kayıp başlar: dil kullanımı,sosyal etkileşim, motor beceriler, idrar ve kaka kontrolü. Nörolojik bulgular, bu çocukların EEG’lerindeki anormalliklerin yanı sıra “inme”yi de göstermektedir. Bu çocuklar, yaygın gelişimsel bozuklukların diğer türleri arasında en az işlevsel olanlardır. IQ skorları 40’ın aşağısındadır (Volkmar & Klin, 2000).