Anasayfa
Bize Ulaşın: 0212 234 4949

Pavlov's Partner

Anasayfa
Psikolojik Danışmanlık
Yurtdışı Eğitim Danışmanlığı
Başarı Listemiz
Referanslarımız
Ekibimiz
İletişim
Neden PP?

Etiket: anne-baba olmak çok zor

Anne Baba Olmak: Dünya'nın En Zor ama En Anlamlı İşi

Anne Baba Olmak: Dünya’nın En Zor ama En Anlamlı Kimliği

Ağu 29, 2015 910 0 Comments

Anne-Baba Olmak Hep Bu Kadar Zor Muydu? Anne-babaysanız şu soruyu sürekli kendinize soruyor olabilirsiniz: “Anne-baba olmak bugünlerde neden bu kadar

Site Sidebar

Ara

Arama :

Bizi takip edin.

Bizden haberdar olun.

E-mail adresiniz:

Leave this field empty if you're human:

Facebook

Instagram

pavlovspartner

Uzm. Klnk. Psk. Canan Dikmen
Psikanalist Adayı
ℹ️Seans talepleri için: acanandikmen@gmail.com

#PazarTebessümü ☺️🪞Cevaplaması zor sorul

#PazarTebessümü ☺️🪞Cevaplaması zor sorular…

🪞“Erkekler kadınlara bakar. Kadınlar kendilerine bakılmasını izler.”

🪞“Bakmaktan keyif aldığınız için çıplak bir kadın resmettiniz, eline de bir ayna verdiniz ve resimlere ‘Kibir’ adını verdiniz, böylece kendi zevkiniz için çıplaklığını resmettiğiniz kadını bir de ahlaki olarak kınadınız.”

John Berger, Sanat Eleştirmeni

#KitapÖnerisi: A Woman’s Unconscious Use of Her

#KitapÖnerisi: A Woman’s Unconscious Use of Her Body, Dinora Pines
📕Kadınlar Günü vesilesiyle, kadınlık üzerine en sevdiğim ve en çok yararlandığım kitaplardan birini paylaşmak istedim.
📕”A Woman’s Unconscious Use of Her Body” (TR: Bir kadının bedenini bilindışı kullanışı) sadece yetişkin kadınlar değil, çocuk hastalar ve ergenlerle çalışmayı çok zenginleştiren, ufuk açıcı bir kitap.
📕Kitap 13 bölümden oluşmakta ve bebeklikten menopoza bir kız çocuğunun veya kadının karşılaşabileceği örselenmeleri psikanalitik vaka örnekleriyle derinlemesine işlemekte.
📕Kitabı okurken, sadece Dinora Pines’ın farklı farklı odağı olan çeşitli vakaları ile değil, Winnicott, Balint, Kestenberg ve Bick gibi psikanalitik teoriyi zenginleştirmiş klinisyenlerin ve teorisyenlerin bakış açılarıyla da haşır neşir oluyorsunuz.
📕Pines kariyerine bir dermatolojist olarak başlamıştır. Hastane ortamında cilt sıkıntılardan muzdarip hastalarla çalışırken farkeder ki bazı hastalar ilaç tedavisine yanıt vermez, ama kendisinin “deneyimsiz terapi çabası”, empatik duruşu ve gerekli yağlarla tedavisine olumlu yanıt verirler. Hastalarının “ağlayan ve öfkeli cildi” zaman içinde yatışır.
📕Kitaptan bir çıkarımım kadın bedeninin ve ruhsallığının gel-gitleri ve dönüşümleriyle aslında ne kadar dinamik ve zengin alanlar olduğu. Belki ataerkil toplum, doğum kontrol yöntemleri ve kadın bedeninin nasıl olması gerektiğine dair söylemleriyle kadının bedenini statik ve kurak bir alana çevirmeye çalışmakta, bilinçli ve/veya bilinçdışı bir şekilde.
📕Bu kitabı psikoloji alanında çocuk, ergen ve yetişkinlerle çalışan tüm meslektaşlarıma öneririm.

#FilmeBakış: The Squid and the Whale, IMDb: 7.3

#FilmeBakış: The Squid and the Whale, IMDb: 7.3 (Spoiler içerir!)
📽️”The Squid and the Whale” bir anne-babanın boşanması üzerinden iki ergen kardeşin büyüme (coming-of-age) hikayesini anlatan, güzelliği detaylarında saklı bir film.
📽️Yönetmen Noah Baumbach’ın otobiyografik öyküsünden esinlenerek kaleme aldığı “The Squid and the Whale”, biri erken ergen (Frank) öteki de liseli ergen (Walt) olan iki kardeşin cinselliği keşfetme sürecini, ve bu sırada anne-babanın boşanması ile iyice ayyuka çıkan nesiller arası çatışmayı anlatıyor.
📽️Talat Parman, “Ergenlik ya da Merhaba Hüzün”de, “Çocuk annesi ile olan mutlak uyumlu birlikteliğinin yasını tutmak zorunda ise ergen de ailesi ile olan mutlu ve uyumlu birlikteliğini bırakmak zorundadır. Ve elbette bunun da yası tutulmalıdır. Winnicott’un tarif ettiği ‘sığınak anne, sığınak ev’ yoktur artık.”
📽️Frank ve Walt için, bu ayrılma anne-babaları evleri ayırdığı için daha şiddetli gerçekleşir ve babası ile güçlü ancak yüzeysel bir özdeşleşim kurmuş olan Walt, filmin başında babasının, özellikle de cinsellik ve okul dersleri ile ilgili beylik öğütlerini dinleyip onlara göre hareket etmeye çalışırken, daha küçük olan Frank, annenin “Hayır, sen bana benzemiyorsun.” demesiyle kendi cinsel keşfine başlar. Frank, her ne kadar içki tüketip veya tenis hocası Ivan ile özdeşleşime girip “alfa erkek” tiplemesine daha yakın hareketler içine girse de, hem biraz sınır aşarak hem de özdeşleşimlerini evin dışında arayarak, aslında hem büyüme hem de boşanma sürecine Walt’tan daha iyi adapte olur.
📽️Filme adını veren “The Squid and the Whale” ise filmin sonuna dek babasının sözleri etkisi altında kalan Walt için, adabalığı (sperm whale) ve mürekkepbalığının (squid) hikayesini, yani bir nevi penis ve vajinanın ergenin dünyasında bir araya gelişini tekrar araştırmaya başlamak istemesiyle, kendi cinselliğini, babasının öğütlediği değil, tıpkı Frank’in yaptığı gibi kendi araştırarak öğrenme arzusunu simgeler.
📽️Not: Resimde alıntılanan konuşma, başka bir sahnede geçmektedir.
📽️“The Squid and the Whale”i @blutv ‘de izleyebilirsiniz.

#PazarTebessümü - Sizin kargo şirketi iyi çalışıyor mu? 📦
Çizer: Hillary Campbell via @newyorkermag

💧Bir gün bir anne işten eve gelir, başı ağ

💧Bir gün bir anne işten eve gelir, başı ağrıyordur. Anne başını tutarken, çocuğu sorar: “Anne n’oldu?” Anne, “Başım ağrıyor.” der. Çocuk yutkunur, anlamaya çalışıyordur. “Anne başın acıyor. Nereye çarptın?” diye merak eder.

💧Acı ve ağrı arasındaki farkı o zaman farkeder anne. Acı, dışarıdan bir etkenin bünyede yarattığı etkidir. Oysaki ağrı, büyümeye ve yaşlanmaya has o acı, içeriden ve sebepsizdir. Küçük çocuklar da ağrılar çeker. Dişleri ağrır mesela, ama “Acıyor.” derler. Ancak bu ağrıda bile net bir sebep vardır: Dişleri çıkıyordur. Oysaki yetişkinler, çeşit çeşit ağrılardan muzdariplerdir. Stresli bir günün sonunda başları ağrır, ağır taşımadıkları halde belleri ağrır, yaş aldıkça sebepsiz yere vücutları ağrır. Çocuklar gibi bu ağrılarını tarif etmek için “Acıyor.” demezler. Ağrı artık o bünyeye has, hatta onunla özdeşleşmiş bir şey olmuştur. Ağrı sanki psike ile somanın kesiştiği o noktayı daha belirgin hale getirir. Acı ise, tıpkı görseldeki bir gölün üzerine düşen bir damla gibi, başta gölü deler geçer, zaman içerisinde ise çapı büyüyerek bambaşka bir şeye dönüşür.

💧Ağrı, yetişkin olmanın ağırlığıyla hissettiğimiz bir şeydir. Acı ise çocukken çok dile getirdiğimiz, ancak büyüyünce neredeyse hiç dile getiremediğimiz bir şey.

💧Canan Dikmen

Bu reel’da, pandemide karantina döneminde payla

Bu reel’da, pandemide karantina döneminde paylaştığım “Sokağa Aktarım” başlıklı bir yazıyı @vangoghmuseum’un Van Gogh’un “Sarı Ev” tablosunu 3 boyuta taşıdığı video üzerinde seslendirdim. Orijinal reel 30 saniye olduğu için bu yazının sadece bir kısmı. Orijinal videoyu ilk izlediğimde bana o yazıyı çok çağrıştırdı. Devamını getirmeyi umuyorum. 😊

#PazarTebessümü… #AnnelikDertleri Kaygı ve su

#PazarTebessümü… #AnnelikDertleri
Kaygı ve suçluluk anneliğe içkin duygulardır… ve annelik her daim bir ikilem, çatışma halidir. Winnicott’ın “yeterince iyi annesi” her şeyi bilen ve her şeyi en iyi yaptığına inanan bir anne değil, tıpkı bu karikatürdeki gibi “Acaba neleri yanlış yapıyorum? Burada doğru yaptım mı?” diye sorgulayabilen bir annedir.

#FilmeBakış: Poor Things, Zavallılar (Spoiler i

#FilmeBakış: Poor Things, Zavallılar (Spoiler içerir!)
🎞️Poor Things, çok katmanlı okumaya izin vermesiyle ve hem sinematografisi hem de aktörlerin performanslarıyla görsel bir şölen sunan oldukça etkileyici bir film.
🎞️Victoria Dönemi’ni steampunk* atmosferiyle buluşturan bu filmi sadece bir feminist manifesto olarak da okuyabiliriz. Ancak bu yanıyla belki de verdiği mesajlar sığ kalabilir. Daha ziyade bilimkurgusal yanıyla, aslında bizleri, post-modern çağda nasıl kafa karışıklıklarının beklediğini ve belki de tam da bu yüzden filmin başlığı “Zavallılar”ın biz olduğunu düşündürttü bana.
🎞️Hamile bir kadın intihar eder, ve henüz daha tam ne kendisi ne de bebeği ölmemişken, bedeni, Frankenstein’ın hem kendisi hem de yaratıcısı diyebileceğimiz yetenekli yaşlı bir cerrahın eline düşer. Cerrah, annenin rahmindeki bebeğin beynini, genç kadının beyninin yerine koyarak onu tekrar canlandırır, ve hikaye başlar. Şahsen izlemesi böylesine keyifli bir filmin heyecanını izleyecekler için bozmak istemediğim için hikayeye dair daha fazla bilgi vermemeye çalışacağım. Akabinde Emma Stone’un canlandırdığı Bella Baxter’ın yaşadıkları, kendisi için olduğu kadar, filmdeki diğer karakterler ve izleyenler için de kafa karıştırıcı.
🎞️Tahmin ediyorum ki, bilim henüz Bella’nın “God” diye hitap ettiği cerrah Godwin Baxter’ın icra ettikleri kadar gelişmedi. (Tahmin ediyorum, çünkü tüm bilimsel gelişmeleri takip etmem mümkün değil. Kopya koyun “Dolly”nin yarattığı şoku düşünün.) Ama bilim ve teknoloji bir yandan inanılmaz bir hızda gelişiyor. Yeni döllenme yöntemleri, yapay zekanın gelişimi, uzay araştırmaları ve uzayda hayat bulma çalışmaları derken, post-modern insan, tıpkı Dünya’nın evrenin merkezini olmadığını öğrendiğindeki gibi, veya türlerin evrimine dair bilgilere ulaştığındaki gibi büyük bir çıkmazın içinde.
🎞️Bir yandan herşeye muktedir gözüken: I ve you teknolojileri - Iphone, youtube, instagram, TikTok - “Sen kendi evrenini kurgulayabilirsin.” mesajını sürekli insanlığa pompalıyorken, öte yandan insanın diğer gelişen teknolojiler karşısındaki küçüklüğü ve çaresizliği tüm bu kendi evrenini kurma çabalarını nafile kılıyor.
➡️Devamı yorumlarda…

#PazarTebessümü - #MarshmallowTest ama avokadolu

#PazarTebessümü - #MarshmallowTest ama avokadolu🥑🥑 Pazar kahvaltı keyfi sunar…

🔺”Sen! Yok ben!” 🔺Eğer küçük bir ço

🔺”Sen! Yok ben!”
🔺Eğer küçük bir çocuğunuz, ya da yeni yeni cümleler kurmaya başlayan bir bebeğiniz varsa, farkedersiniz ki, “sen” ve “ben”leri başlarda sık sık karıştırırlar. Bebeğin “sen”den “ben”e geçmesi zaman alır. Bunu, bebeğin zamirler gibi soyut kavramları dile getirmekte ve anlamakta zorlanmasına bağlı bir durum olarak açıklayabiliriz. Ancak psikanalistlerin bebeğin ruhsallığının anneden veya ilk bakımverenden ayrışmasıyla ilgili teorisi, belki bu konuya daha farklı bir derinlik kazandırır.
🔺Laplanche (2007) , psikanalist Susan Fairfileld’in İngilizce’ye çevirdiği “Gender, Sex and the Sexual” başlıklı makalesinde bebeğin “öteki”ni sonradan değil, daha hayatının en başından sahneye getirdiğini konuşur. Bu da anne ile ilişkisi üzerinden olur. Laplanche (2007): “Demek istediğim, çocuk/yetişkin çifti esas olarak birbirini takip eden kişiler olarak değil, somut olarak yaşamın ilk yıllarında, ilk aylardan itibaren kendini fiilen diğerinin karşısında bulan bir çift olarak düşünülmelidir.”
🔺Başka bir makalesinde ise Laplanche, annenin bilinçdışının bir damga gibi bebeğin bilinçdışını etkilediğinden bahseder. Dolayısıyla bebek için “sen” (anne) “ben”dir. Ve dilde bunu ayırt etmek bebek için oldukça zor olabilir ve zaman alabilir.
🔺Kaynak: Laplanche, J. & Fairfield, S. (2007) Gender, Sex, and the Sexual. Studies in Gender and Sexuality 8:201-219
🔺Görsel: via storybook.ai-pro.org

Ve unutulmamalıdır ki, her ne kadar asimetri nes

Ve unutulmamalıdır ki, her ne kadar asimetri nesiller arası farkın ve hastanın yaslanabileceği bir anne-babasal figürün korunması için analitik ortama içkin olsa da, psikanaliz ve psikanalitik terapi hastaya yukarıdan bir dayatma, öğüt verme ve analistin kendi arzularını hasta üzerinden gerçekleştirdiği bir alan değildir. İyi bir analitik süreçte, hem hasta, hem de analist değişir ve dönüşür.
#CumaSözleri via @ppscnyc

Herkesin sevgililer günü kutlu olsun ❣️❤️

🎨: @yuvalrob

Daha Fazla Yükle Takip Et!

Ofisimiz Hakkında

Pavlov's Partner Yurtdışı Eğitim ve Psikolojik Danışmanlık 2012 yılında Uzm. Klnk. Psk. Ayşe Canan Altındaş tarafından kurulmuş olan Pavlov's Partner, bugün İstanbul Nişantaşı'nda uzman klinik psikolog ekibiyle yurtdışı eğitim danışmanlık, psikolojik danışmanlık ve psikolojik ölçme & değerlendirme alanlarında hizmet vermektedir.

Arama :

Bize Ulaşın

bilgi@pavlovspartner.com
+90 212 234 4949
Pavlov's Partner
Valikonağı Cad. No. 169 Polat Apt. D:4 K:-1 34363

© Pavlov's Partner 2020

Mobile Sliding Menu

Arama :

Anasayfa
Psikolojik Danışmanlık
Yurtdışı Eğitim Danışmanlığı
Başarı Listemiz
Referanslarımız
Ekibimiz
İletişim
Neden PP?

Wordpress Social Share Plugin powered by Ultimatelysocial